همسایه مون رو توی خیابون دیدم و کلی عذرخواهی کردم واسه گریههای شبانه ی خانم فاطمه
خندید و گفت اینا همه برکته و ... بچه ت داره لااله الا الله میگه!
کلی توی دلم ممنونش شدم واسه همچین برخوردی،چقدر آدمای خوب اطرافم زیاده.
و اما حدیث مرتبط
منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعة) ؛ ج26 ؛ ص869
محمّد بن مسلم گوید: «خدمت امام صادق علیه السلام نشسته بودم که یونس بن یعقوب وارد شد دیدم که ناله مىکند. حضرت صادق علیه السلام به او فرمود: چرا مىبینم ناله مىکنى؟ گفت: کودکى دارم که همه شب را براى او در اذیّت بودم. امام صادق علیه السلام به او فرمود: اى یونس! پدرم امام باقر علیه السلام از پدرانش علیهم السلام از جدّم رسول خدا صلى الله علیه و آله برایم روایت کرد که جبرئیل بر رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل گشت در حالى که رسول خدا و على علیهما السلام ناله مىکردند. جبرئیل گفت: اى حبیب خدا! چرا مىبینم که ناله مىکنى؟
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: دو کودک داریم که از گریه آنان در اذیّت هستیم. جبرئیل فرمود: نگو اى محمّد خداوند شیعیانى براى این گروه بر مىانگیزد که اگر یکى از آنان گریه کند، گریهاش لا اله الّا اللَّه است تا آن که هفت سال بر او بگذرد و چون هفت سالگى گذشت گریهاش استغفار براى پدر و مادرش محسوب مىشود تا آن که به حدّ (بلوغ) برسد چون از حدّ (بلوغ) گذشت هر نیکى که انجام دهد براى پدر و مادرش خواهد بود و هر بدى که کند بر آن دو نیست.»[1]
[1] بروجردى، آقا حسین، منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعة)، 31جلد، انتشارات فرهنگ سبز - تهران، چاپ: اول، 1386 ق.
برچسب ها : مادرانه ,
