یه خصوصیت اخلاقی جدیداً برام پررنگ شده
البته بهتر بود که ننویسم
اما مینویسم که اگه بعدها یادم رفت،با خوندن اینجا یادم بیاد
"حسادت زودگذر" اسمشو گذاشتم!
در لحظه یهو یه حس وحشتناکی ته دلم به وجود میاد که البته بعد از شاید یکی دو ساعت کامل از بین میره و از خودم خنده م میگیره به خاطر این نوع طرز فکرم اما متاسفانه هست دیگه!
شاید اگه کتاب ورام بود میتونست یه کمکی بهم بکنه که این حس تشدید نشه ....
برچسب ها : همینجورانه ,
