نمیدونم چرا حسم خیلی مثبت نبود نسبت به بارداری م!
اخه سر دخترک واقعا درونم انقلابی بود از دردهای وحشتناک و هی پیدا نکردن علایمی از دخترک با سه بار سونو و ... واقعا استرسی کشیدیم همگی!مخصوصا که دم عید بود و دکتر میگفت باید بستری بشی دارو بگیری تا دفع بشه .... که خب خداروشکر دخترک صحیح و سالم اما با تاخیر دنیا اومد!
امروز رفتم ازمایش تیتر بتا دادم ببینم ایا این دفعه هم بتا بالا رفته یا نه!؟در کمال ناباوری دیدم شده دوهزار و خورده ای!!!خنده م گرفته بود که شاید اینبار دوقلویه با این بتای بالا:دی
تفاوت بارداری دوم با اول اینه که هنوز دکتر نرفتم و فعلا هم قصد رفتنش رو ندارم!البته امیدوارم اورژانسی مجبور نشم!
هنوز ویار بارداری باهام در نیوفتاده شدید,گاهی سوزش گلو دارم(از اسید معده),گاهی هم یه کم متهوع میشم اما هنوز اتفاق ناگواری نیوفتاده:دی
نتونستم از بابا و مامانم مخفی نگه دارم و لو رفتم!مامانم با تعجب پرسید چند ماهته؟!خنده م گرفته بود,چند مااااااااه :)))))
پ.ن. فکر میکنم مهمونمون پسره!
برچسب ها : یاری که نماند ,
